Allahın verdiği canı alacak kadar çok sevdim Anne

[Yagmurum_]

Gençligimin en güzel
yıllarıydı.Daha 16 yasında ama hayata karamsar bakan hiçbir
şekilde yaşının vermiş oldugu çılgınlıkları yaşamayan bir
insandım.Nereden bilirdim bir sandalyenin hayatımı degistirecegini...
Okuldan arkadasların ısrarı üzerine bir kafeye gittik.Yandaki
masada da bir grup vardı.İçeri girdigim anda dikkatimi
çekti.Kapının tam karşısında oturuyor çay kaşıgıyla
oynuyordu.Biz onların oturduğu masanın tam karşısına oturup muhabbet
etmeye başladık.Tuvalete gitmek için ayaga kalktığımda onların
masaya 1-2 kişi daha geldi.Geri geldğimde sandalyem onun arkadaşı
tarafından alınmıstı.Ben garsonda başka sandalye istedim.Tam o sırada
ayaga kalkarak kendi oturdugu sandalyeyi verdi''buyur !ayakta
kalma''dedi.Tesekkür ederek oturdum.Ama kalbim cıkacak gibi
çarpıyordu.Onlar kalktı.O ise arkasına bakmadan gitti.Çok
üzülmüştüm.Masanın üstünde bıraktığı
kağıtta adı ve nosu yazıyordu.Aradım.Buluşmak istedi''tamam''dedi.''Ben
seni aksam alırım''dedi ve kapattı.Gelip beni aldı.Beraber çay
bahçesine gittik.Hava soguk oldugu için arabanın
içinde oturuyorduk.Elimi tuttu.Gözlerime bakarak''benımle
cıkar mısın''dedi.Arabadan inip oradaki söğüt agıcının
altındaki masaya oturduk.Hava çok soguktu ama onun bakısları
havanın soguklugunu bile hissettırmıyordu.Ellerimi avucunun
içine alarak ''üşümüzsün bebeğim''dedi.O an
dünyanın durdugunu zannettim.
6 Haziran günü kapı çaldı ve açtım.Elindeki
şempazeden dolayı yüzü gözükmeyen biri vardı.Elinde
15-20 tane kalpli balon olan biri vardı.Şempazeyi indirdi.Elinde bir
kağıt vardı.Kağıdı aldım.İçinde''elimdeki balonları
al''yazıyordu.Balonları aldım.Elindeki kağgıdı
gördüm.''kucagımdaki şempazeyi al''yazıyordu.Aldım.Şempazenin
agzında bir kağıt vardı''Gözlerini kapa elini gömlekten
içeri sok kalbimin üzerinde yazan kağıdı
al''yazıyordu.Gözlerimi kapadım.Elimi gömlekten içeri
soktum.Kalbimin üstünde bir kağıt buldum.Gözlerimi
açtım.Kalpte kocaman bir kalp vardı.Ve altında''Böyle seven
bir kalp senin doğum gününü unutur mu? Dogum
günün kutlu olsun AŞKIM''yazıyordu.Boynuna
sarılıp hıçkırarak ağladım.Kapıyı kapattı.Yüzümü
iki elinin arasına alıp''bunları ağlaman için
yapmadım''dediğinde''tek sen hatırladın''dedim ve başımı
göğsüne dayadım.Cebinden mavi kutuyu
çıkarttı.İçinde 2 tane yüzük
vardı.Yüzüğü parmağıma taktı ve''benımle evlenır
mısın?''dedi.Hiç düşünmeden''evet''dedim.Sonra dans
etmeye başladık.Her buluşmamızda farklı giyinirdi.Ama beyaz
hırkasınıhiç unutamıyordum.Nede çok severdim.Bundan sonra
okuldan o gelene kadar ayrılmamamı çünkü beni kendinin
alacagını söyledi.Söz verdigi gibi hergün geliyoreve
kadar el ele yürüyorduk.Sonra birgün gelmedi.Oturduğu
mahalleye gittim.Orta yaşlı bir kadın''umudum gözümün
bebeğiydi''diye aglıyordu.Kalabalığın içine
girdim.Büyük bir masanın üstünde bir tabut
vevardı.Tabutun başucunda resmini gördüm.Başımı tabutun
üzerine koyarak''burada yatan benım aslan yüreklim
olamaz''dedim.''Geri dön''diye yalvardım.Annesi gözlerinin
açık oldugunu söyledi''Yalvarırım son bir kez
yüzünü göreyim dedim.Sağ gözünden bir
damla yaş geldive gözlerini kendi ellerimle kapattım.Sol kaşı
patlamış dudagının bir kenarı da patlamıstı.İçim
yanıyordu.Elimle dudağını sildim.Öptüm ve kefenini
kapadım.Nereden bilebilirdim benim istediğim siyah kazağı alırken bir
kamyonun altında can vereceğini...
Şimdi ondan aklımda kalan mavi
gözleri pırlanta gibi değerli kalbi ve bir trafik kazası.Benim
sevdiklerimin aklında ise;kendini sögüt ağacına
asanüzerınde sevgilisinin aldıgı siyah kazak olan 17 yasında bir
kız...Sağ elinde bir not= ''ALLAH'IN VERDİĞİ CANI ALACAK KADAR ÇOK SEVDİM ANNE''.